Ψυχοσωματικά Συμπτώματα – Όταν το συναίσθημα ψάχνει διέξοδο στο σώμα

  Τα τελευταία χρόνια φράσεις όπως «…είναι ψυχοσωματικό!» , «…κάποιο ψυχοσωματικό κρύβεται!» κ.α.  μάς γίνονται ολοένα και πιο οικείες. Οι ραγδαίες αλλαγές στον σύγχρονο πολιτισμό, δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο το ψυχισμό μας. Κάθε αλλαγή γύρω μας σηματοδοτεί και μία δική μας συναισθηματική μετακίνηση. Κάποιες φορές την συνειδητοποιούμε και την καλωσορίζουμε, ενώ κάποιες άλλες την απωθούμε συνειδητά. Τί συμβαίνει ,λοιπόν, όταν βάζουμε φρένο στις συναισθηματικές μας ανάγκες;

   Η λέξη «ψυχοσωματικός» ενώνει τις λέξεις «ψυχή» και «σώμα» και αναφέρεται στην σωματική εκδήλωση των συναισθημάτων μας. Ένα τέτοιο παράδειγμα, είναι τα δάκρυα. Το κλάμα οφείλεται κυρίως σε ψυχολογικούς παράγοντες. Ωστόσο η παραπάνω λέξη χρησιμοποιείται κυρίως για να περιγράψουμε ένα «μπλοκαρισμένο» συναίσθημα, που αναγκαστικά ψάχνει άλλη διέξοδο μέσω του σώματος. Η εκδήλωση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, οφείλεται κυρίως σε χρόνιο άγχος και αφορά: -Πονοκεφάλους
-Αυπνίες
-Πόνους στο στομάχι/έντερο 

-Πόνους στη σπονδυλική στήλη (κυρίως στην πλάτη και την ράχη)

-Καρδιαγγειακά προβλήματα

-Αναπνευστικά προβλήματα

-Δερματικά προβλήματα

-Στυτική δυσλειτουργία

-Λιποθυμίες κ.α.


    Πράγματι, φοβίες και στρεσογόνοι παράγοντες αφήνουν τα σημάδια τους πάνω στο σώμα μας.  Η κυριότερη αιτία εμφάνισης ενός ψυχοσωματικού συμπτώματος, είναι γιατί έχουμε γυρίσει την πλάτη σε ένα δυσάρεστο συναίσθημα. Συνήθως, έχουμε την τάση να απομακρύνουμε ή να παγώνουμε ένα δύσκολο συναίσθημα, ενώ λιγότερες είναι εκείνες οι φορές που θα το κοιτάξουμε στα μάτια. Κοιτάζω ένα δύσκολο για εμένα συναίσθημα, σημαίνει έρχομαι αντιμέτωπος με κάτι που με φοβίζει, με αγχώνει, με στενοχωρεί, με κάνει να αισθάνομαι αδυναμία, ανασφάλεια ή αδιέξοδο.


    Έτσι λοιπόν στην προσπάθειά μας, συνειδητά ή ασυνείδητα, να ξεχάσουμε ή να αποφύγουμε την αγχώδη κατάσταση και αντιδρώντας αποφευκτικά προς αυτήν, έχουμε την αίσθηση ό,τι της «ξεφύγαμε». Μπορείς ,όμως, να ξεφύγεις από το ίδιο σου το συναίσθημα; Μπορείς να προσπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό; Η απάντηση είναι απολύτως αρνητική. Δεν μπορούμε να παγώσουμε, ούτε να νικήσουμε αυτά που αισθανόμαστε. Οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε και να τους δώσουμε το χώρο να υπάρξουν κι αυτά. Επιβάλλεται να τα βιώσουμε, προκειμένου να τα διαχειριστούμε καλά. Όσο εμποδίζουμε το συναίσθημά μας, να βγει προς τα έξω και να φανεί, τόσο εκείνο ψάχνει άλλη διέξοδο.


    Μερικοί πρώτοι τρόποι, ώστε να νιώσουμε πιο ήρεμοι και ανακουφισμένοι, είναι ,λοιπόν, να κοιτάξουμε μέσα μας και να δώσουμε σημασία σε αυτά που πραγματικά νιώθουμε. Επιπλέον, βρίσκοντας τις πηγές που μας αγχώνουν, προσπαθούμε να τους περιορίσουμε, ώστε να μην πιέζουμε τον εαυτό μας. Γενικότερα, υιοθετώντας ένα πιο υγιές μοτίβο ζωής και δίνοντας βάση στην άσκηση και την σωστή διατροφή προσαρμοσμένες στις προσωπικές μας ανάγκες, θα νιώσουμε πιο ήρεμοι και σίγουροι για τον εαυτό μας. Επίσης, αφιερώνοντας χρόνο στα ενδιαφέροντά μας, εκφράζουμε καλύτερα τα συναισθήματά μας και καλλιεργούμε θετική σκέψη. Τέλος, έχει μεγάλη σημασία να επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας. Μιλώντας σε κάποιον που μας κάνει να νιώθουμε οικεία και μας ακούει, δίνουμε άλλη μία βοήθεια στον εαυτό μας. Μην διστάσετε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Η σωματική και η ψυχική μας υγεία, είναι έννοιες αλληλένδετες και αξίζουν την προσοχή και την αγάπη μας.

Scroll to Top